- Fra Norsk slektshistorisk tidsskrift (trykt utg.). 1941 Vol.8 Nr.2:
Islandske annaler forteller under året 1310:
Hakon konungr hafdi leidangr vti eptir jol ok for i moti Eiriki hertuga Sviarikis thvi at hann brendi Vikina. I thvi stridi fell thorir thinghottr son herra Jons rauds Ivars sonar.
Den svenske Erikskrönikan forteller at hertugene Erik og Valdemar beleiret Ragnhildarholm ved Konghelle og at kong Håkon, som må ha ligget i nærheten med en flåte, sendte en ikke navngitt ridder med en større styrke for å unnsette festningen - Tore Tinghatt - men kröniken forteller derimot at ridderen bare ble hardt såret:
Swa at the møttos wnder en liid wiid eth bergh en morgons tiid konungsins riddare wart ther saar swa at han haffde yffrit alt thz aar.
-
Konghelle, som på svensk vert kalla Kungahälla, var i mellomalderen ein norsk by heilt sør i Båhuslen (svensk Bohuslän), som då var norsk land. Frå midt på 1200-talet fekk Konghelle ei enno viktigare rolle som Noregs sørlegaste by ved at kong Håkon 4. Håkonsson bygde borgean på Ragnhildsholmen med ein ringmur ikring for å stå imot åtak på byen. Borga kontrollerte effektivt Nordre älv, som på denne tida berre vart kalla Elva. Under kong Håkon 4. vart det bygd eit fransiskanarkloster, og klosteret Kastelle, som var eit augustinarkloster frå 1100-talet, vart bygd om. Kong Håkon 5. Magnusson bygde mot slutten av dette hundreåret den solide Båhus festning (Bohus fästning) som fylgje av den meir aggressive utanrikspolitikken han førte mot landa i aust og sør, og for å skaffe seg ein konkurrerande festning til borga på Ragnhildsholmen, som den svenske hertugen Erik Magnusson av Södermanland hadde makta over. Håkon 5. Magnusson kunne med dette kontrollere både Nordre älv og elva Göta älv, som var grenseelv for Noreg. Men utbygginga av denne festninga hadde òg som fylgje at Konghelle etter kvart vart ein mindre viktig by, og difor vart flytta nærare denne festninga etter brannen i 1612, og der utvikla seg til byen Kungälv. [1, 2]
|
- Abt 1310
[1]